Stanisław Dunin-Brzeziński

pułkownik

STANISŁAW KALIKST WIKTOR

BRZEZIŃSKI – DUNIN

28.07.1896 r.

zginął w Charkowie

zamordowany strzałem w tył głowy

przez NKWD w 1940 r.

Stanisław Kalikst Wiktor Brzeziński-Dunin urodził się 28 lipca 1896 r. we Lwowie jako syn Wiktora i Marii z domu Gasparskiej. Ukończył gimnazjum wWiedniu, należał do Polskich Drużyn Strzeleckich. Od 1914 r. był żołnierzem 1 Pułku Piechoty Legionów Polskich, następnie pełnił służbę w armii Austro-Węgier, w której ukończył szkołę oficerską. Jego oddziałem macierzystym był c. i k. 30 Pułk Piechoty. Na stopień chorążego rezerwy awansowany został z dniem 1 października 1916 r., natomiast na stopień podporucznika służby stałej z dniem 1 listopada 1916 r.

W Wojsku Polskim służył od 1918 r. W latach 1918-1921 walczył w szeregach 40 Pułku Piechoty. Został wówczas dwukrotnie ranny. Od 1 czerwca 1919 r. do 1 marca 1921 r. dowodził kompanią. Na dzień 1czerwca 1921 r. pełnił służbę w 40 Pułku Piechoty w stopniu kapitana.

Dalszy etap kariery wojskowej Stanisława Brzezińskiego-Dunina to służba w Korpusie Ochrony Pogranicza. Przez Prezydenta RP Ignacego Mościckiego w dniu 12 kwietnia 1927 r. został awansowany na stopień majora.

Zarządzeniem ministra spraw wojskowych – marszałkaJózefa Piłsudskiego – został w marcu 1930 r. przeniesiony z KOP-u do 14 Pułku Piechoty we Włocławku na stanowisko dowódcy batalionu. W 1932 r. został odznaczony Medalem Niepodległości, a w 1934 r. – Złotym Krzyżem Zasługi.

W kwietniu 1934 r. został przeniesiony do 26Pułku Piechoty na stanowisko dowódcy batalionu. Zdniem 19 marca 1937 r. został awansowany do stopnia podpułkownika piechoty.

W kampanii wrześniowej walczył w składzie oddziałów wystawionych przez Ośrodek Zapasowy 5Dywizji Piechoty i wziął udział w walkach o Lwów. Łącznie siły podległe ppłk. Brzezińskiemu liczyły 42 oficerów i 784 szeregowych. W dniu 19 września 1939 r., po przeprowadzonej reorganizacji zachodniego odcinka obrony Lwowa, z oddziałów ppłk. Stanisława Brzezińskiego stworzono dwubatalionowy Pułk Piechoty „Góra Stracenia”, którego objął dowództwo. Po poddaniu miasta Armii Czerwonej odpowiadał za wymarsz załogi Sektora II.

Podpułkownik Stanisław Brzeziński-Dunin po kapitulacji Lwowa dostał się do sowieckiej niewoli. Przetrzymywany był w obozie starobielskim. Wiosną 1940 r. został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie i pogrzebany w Piatichatkach. Od 17 czerwca 2000 r. spoczywa na Cmentarzu Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie.