Autyzm

Praca z uczniami z autyzmem w naszym Ośrodku została zapoczątkowana w 2001 roku. 

Zajęcia lekcyjne odbywają się w klasach 2 - 4 osobowych w odpowiednio przygotowanych i przystosowanych salach lekcyjnych i rewalidacyjnych.

Nad terapią, edukacją i wychowaniem uczniów z autyzmem czuwa wykwalifikowana kadra pedagogiczna. W każdej klasie dodatkowo jest zatrudniona osoba na etacie pomocy nauczyciela.                                   

Praca z każdym z uczniów odbywa się według opracowanego przez zespół nauczycieli uczących w danej klasie Indywidualnego Programu  Edukacyjno – Terapeutycznego.

Zajęcia odbywają się według określonego schematu. Strukturalizacja zajęć ma na celu zwiększenie przewidywalności zdarzeń, co łączy się ze zwiększaniem poczucia bezpieczeństwa i pomaga w lepszym funkcjonowaniu uczniów. 
Edukacja obejmuje zajęcia: funkcjonowanie osobiste i społeczne, zajęcia rozwijające kreatywność, zajęcia rozwijające komunikowanie się, wychowanie fizyczne, religia. Uczniowie korzystają również z różnorodnych zajęć rewalidacyjnych wynikających z ich  potrzeb i zaleceń zawartych w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego.

Kształcenie uczniów z autyzmem ma charakter spiralny tzn. do poszczególnych obszarów powraca się w każdym cyklu edukacji uwzględniając zasadę stopniowania trudności, rozszerzania  zakresu osiągnięć po to , aby uczniowie zdobyli maksymalna niezależność życiową, byli zaradni w zaspokajaniu swoich potrzeb życiowych, mogli uczestniczyć w życiu społecznym na równi z innymi członkami społeczeństwa.

W pierwszych latach nauki szkolnej dużą wagę przykłada się do usamodzielniania uczniów poprzez pracę w zakresie wykonywania podstawowych czynności samoobsługowych.

Specjaliści pracujący z uczniami z autyzmem stwarzają im takie warunki, by mogli oni poznawać zjawiska i pojęcia w środowisku naturalnym, podczas obserwacji oraz praktycznego działania.

Galeria zdjęć - kliknij TUTAJ!

W pracy z dziećmi wykorzystywane są różne formy i metody pracy między innymi:
-Stymulacje sensoryczne, które dostarczają dzieciom różnego rodzaju bodźców zmysłowych: dotykowych, czuciowych, smakowych, węchowych, słuchowych i wzrokowych.
-Elementy terapii behawioralnej, które wspomagają rozwijanie zachowań deficytowych oraz pomagają redukować zachowania niepożądane.
- Metoda F. Affolter – metoda ta polega na czynnym wspomaganiu fizycznym ucznia. Odbywa się to przez kładzenie rąk terapeuty na grzbietowej stronie dłoni podopiecznego i lekkie ukierunkowanie ich na wykonanie czynności.
 -Metoda ośrodków pracy to nauczanie całościowe pozwalające na optymalny wszechstronny rozwój psychofizyczny dziecka.
-Elementy Metody kinezjologii edukacyjnej czyli gimnastyka mózgu, podstawą której jest ruch fizyczny, niezbędny do organizowania pracy mózgu i ciała.

-Programy Aktywności M. i Ch. Knillów, które rozwijają świadomość ciała i ułatwiają nawiązywanie kontaktów z dzieckiem 
-Elementy Metody Ruchu Rozwijającego W. Sherborne - założeniami tej metody jest rozwój dziecka poprzez ruch: świadomość własnego ciała i usprawnianie ruchowe, świadomość przestrzeni i działania w niej oraz poprzez dzielenie przestrzeni z innymi ludźmi i nawiązanie z nimi bliskiego kontaktu.

-Metoda Dobrego Startu Marty Bogdanowicz, która sprzyja rozwojowi funkcji językowych, spostrzegawczości, motoryki dużej i małej oraz usprawnia czynności analizatorów: wzrokowego, słuchowego i kinestetycznego (czucia ruchu).

-Metoda Aktywnego Słuchania Muzyki Batii Strauss, Metoda  Carla Orffa-metody te  integrują różne formy aktywności: słuchanie muzyki, grę na instrumentach, taniec i śpiew z elementami pantomimy, dramy i różnych form plastycznych.

Uczniowie z autyzmem na miarę swoich możliwości uczestniczą w szkolnych uroczystościach i imprezach okolicznościowych oraz konkursach plastycznych. A od dwóch latach w ramach obchodów Światowego Dnia Autyzmu „Poznaję. Staram się zrozumieć…” integrują się z uczniami innych szkół i przedszkoli przybliżając im tematykę autyzmu.

Galeria zdjęć - kliknij TUTAJ!

Ogromne znaczenie dla rozwoju dziecka z autyzmem ma zachowanie ciągłości uczonych zachowań i technik szkolnych poprzez kontynuację pracy w domu. Nauczyciele ściśle współpracują z rodzicami uczniów. Współpraca ta dotyczy przede wszystkim ujednolicenia oddziaływań terapeutycznych i obserwacji postępów dziecka. Każda nowa umiejętność wymaga częstych i długotrwałych ćwiczeń, natomiast systematyczność i konsekwencja postępowania pozwalają osiągnąć pozytywne efekty.